وکیل مضاربه-بهترین وکیل مضاربه
فهرست مطالب
وجه تسمیه عقد مضاربه این است که عامل به دستور مالک برای تجارت و سود مسافرت می کند .
مضاربه عقدی است که به موجب آن احد متعاملین سرمایه می دهد با قید اینکه طرف دیگر با آن تجارت کرده و در سود آن شریک باشد. صاحب سرمایه را مالک و عامل مضارب نامیده می شود.
بنابر این مضاربه عقدی است که یکی از طرفین سرمایه می دهد تا طرف دیگر با آن عملی برای تجارت انجام دهد و از مجموع حاصله سهمی برداشت کند.
ایجاب : مثلا بگویی این مال را مضاربه کردم تا با آن تجارت کنی و سود حاصله بین من و تو بالمناصفه باشد.
قبول مضاربه به هر لفظی است که دلالت بر ایجاب نماید. هر یک از طرفین باید بالغ و عاقل و جایز التصرف باشند.
کسی که مال را به عامل می دهد باید مالک یا وکیل مالک باشد.
مال باید به صورت سرمایه و وجه نقد باشد.سرمایه باید معلوم القدر بوده و مبهم نباشد. اگر سرمایه دین باشد نیز صحیح نیست .
سرمایه باید در دست کسی باشد که با آن مضاربه می نماید. نوع عمل در مضاربه باید مشخص باشد که عامل چه نوع تجارتی انجام می دهد.
سهم هر یک از مالک و مضارب باید جز مشاع از کل باشد.
در عقد مضاربه سود نمی تواند تماما به مالک اختصاص داده شود که در اینصورت مضاربه باطل است و عامل مستحق اجرت المثل می باشد.
در عقد مضاربه نمی توان شرط کرد که خسارت ناشی از عمل تجاری متوجه مالک نباشد.
مضاربه عقدی است جایز بنابر این هر یک از طرفین می توانند هر وقت بخواهند این عقد را فسخ کنند. ضمنا قبل از کنار گذاشتن سرمایه نمی تواند سود را تقسیم کرد و از آن استفاده نمود .
مضاربه با جنون و فوت یکی از طرفین منفسخ می شود.
تصرفات مضارب در مال مضاربه باید در حدی باشد که مالک معین نموده است.
عامل مانند وکیل است و تصرفات او صحیح می باشد .