فهرست مطالب
سرقت عبارت است از ربودن مال دیگری به طور پنهانی (ماده 197 ) قانون مجازات اسلامی
رکن اصلی سرقت است.سرقت از لحاظ حقوقی در مورد اموال منقول که قابلیت نقل و انتقال دارند مصداق دارد.و سرقت در اموال غیر منقول راه ندارد.صرف رضایت ظاهری مالک مال در دادن مال خود به دیگری موجب تحقق عنصر ربایش نمی شود.
موضوع سرقت باید مال باشد و تنها عین مال قابلیت ربایش دارد و نه منفعت .
برای تحقق جرم سرقت باید مال ربوده شده متعلق به غیر باشد.بنا بر این ربایش اموال بلاصاحب سرقت محسوب نمی شود.
قید به طور پنهانی همان معنی مخفیانه و دور از چشم را می دهد.
طبق تبصره 1 ماده 1210 قانون مدنی سن بلوغ شرعی برای پسر پانزده سال قمری و برای دختر نه سال قمری تعیین شده است
برای زوال مسئولیت در نتیجه اکراه ، تهدید باید عادتا غیر قابل تحمل ، غیر قانونی،غیر قابل اجتناب، و غیر قابل دفع بوسیله دیگری غیر از ارتکاب جرم باشد.بنابر این اکراه و اجبار هر دو رافع مسئولیت کیفری سارق می باشند.
بنابر این کسی در حالت مستی یا خواب طبیعی یا خواب مصنوعی یا بیهوشی مرتکب سرقت شود به دلیل قاصد نبودن مسئولیت کیفری ندارد.
جهل موضوعی مستوجب زوال مسئولیت کیفری در مقابل سرقت مستوجب حد می باشد.