سایت حقوقدان وکیل دادگستری

گروه وکلای حقوقدان

 

 

فهرست مطالب

مقدمه

در زمینه مباحث مربوط به مرسل الیه باید گفت که اصولا ، قرارداد حمل و نقل فی مابین ارسال کننده و متصدی حمل و نقل منعقد میشود . به استناد ماده 196 قانون مدنی ، ممکن است در ضمن معامله ای که شخص برای خود میکند ،تعهدی هم به نفع شخص ثالث به عمل اورد . موقعیت حقوقی مرسل الیه نیز بر گرفته از این ماده است . بنابر این ثالث فقط در قرارداد حمل و نقل  از تعهد سود میبرد و در مقابل طرفین این قرارداد تعهدی ندارد   که ملزم به ایفای ان بشود  . بنابر این در این بند ، فقط  از حقوق مرسل الیه سخن به میان می اید  چون مرسل الیه تعهدی ندارد .

حقوق ارسال کننده کالا

اولین حق مرسل الیه این است که  ، وی میتواند در قرارداد حمل و نقل  میزان مخارج و سایر وجوه را قبول نماید یا ان را قبول نکند . در صورتی که وی این مخارج را قبول کند ، میتواند کالا را تحویل بگیرد و ان را در تصرف خود نگاه دارد . لیکن در صورتی که   طبق ماده 390 قانون تجارت  (( اگر مرسل الیه  میزان مخارج و سایر وجوهی  را که متصدی حمل و نقل  بابت مال التجاره  مطالبه میکند را  قبول نکند ، حق تقاضای تسلیم مال التجاره را نخواهد داشت ، مگر اینکه مبلغ متنازع فیه را تا ختم اختلاف در صندوق عدلیه امانت بگذارد.

1- تقاضای تحویل

دومین حقی که مرسل الیه دارد ،تقاضای تحویل گرفتن کالا  از متصدی حمل و نقل میباشد . اثر این تقاضا از بین رفتن حقوق ارسال کننده   در استرداد کالا می باشد . البته تا زمانی که کالا به مقصد رسیده باشد )) که قبلا توضیح داده شد.

2- تعیین شروط

سومین حق مرسل الیه  این است  که  میتواند در تسلیم مال التجاره قیود و شروطی  با متصدی حمل و نقل بگذارد . برای مثال در  تسلیم مال التجاره ذکر کند که  ان را  تحویل میگیرم  به شرطی که خراب یا شکسته نباشد . بنابر این در این حالت ، در صورت نقض شرط میتواند  بر علیه متصدی حمل و نقل  یا همان متعهد  به صورت مستقیم طرح دعوا کند و خسارت خود را مطالبه نماید لیکن به استناد ماده 391 قانون تجارت ، اگر مال التجاره بدون هیچ قیدی قبول شود و کرایه  ان تادیه شود ، دیگر بر علیه متصدی حمل و نقل  دعوا پذیرفته نخواهد شد مگر در موارد تدلیس یا تقصیر عمدی،

3- بررسی عیب و نقص در کالا

چهارمین حق مرسل الیه  این است که پس از تحویل کالا ، ان را بررسی کند و در صورت وجود نقص یا خرابی  در محموله که  در زمان تحویل از نظر ها پنهان شده بود ، ان را به متصدی حمل و نقل اطلاع دهد و خسارت را از وی مطالبه کند  منتهای مراتب  این اطلاع  به استناد  قانون تجارت  زمان مشخصی دارد و مدت ان هشت روز بعد از تحویل گرفتن مال التجاره  میباشد . در غیر اینصورت  با وجود خسارت غیر ظاهر، حقوق وی تضییع خواهد شد.

متصدی حمل و نقل

 در این رابطه ماده 392 قانون تجارت بیان میدارد :

(( متصدی حمل و نقل ، مسئول اواری غیر ظاهر خواهد بود  در صورتی که  مرسل الیه ان اواری را در مدتی که مطابق اوضاع  و احوال رسیدگی به مال التجاره ممکن بود به عمل اید یا بایستی به عمل  آمده باشد ، مشاهده کرده و فورا پس از مشاهده  به متصدی حمل و نقل اطلاع دهد  ، در هر حال  این اطلاع  باید منتها  تا هشت روز بعد از  تحویل گرفتن مال التجاره داده شود .))

لازم به ذکر است اگر میان  ارسال کننده و مرسل الیه  قبلا توافقی صورت گرفته باشد ،  چون  از عمل مرسل الیه  ، فرستنده  کالا متحمل خسارت می شود  ، می تواند علیه گیرنده  برای دریافت خسارت حاصله  اقامه دعوا کند .همچنین در زمان صدور بارنامه  توسط ارسال کننده  و ارسال ان برای مرسل الیه ، وی  حق مطالبه محموله را دارد . در واقع  زمانی که ارسال کننده ، بارنامه ای که توسط متصدی حمل و نقل صادر شده را برای مرسل الیه ارسال میکند  ، نامبرده  حق مطالبه  اشیاء  موضوع  بارنامه را دارد و در صورت تلف یا از بین رفتن  مال التجاره می تواند علیه متصدی حمل و نقل طرح دعوا کند .. ماده 392 ق.ت نیز موارد اختلاف بین مرسل الیه و متصدی حمل و نقل را پیش بینی کرده است .

طبق  این ماده : (( در مواردی که بین متصدی حمل و نقل و مرسل الیه ، اختلاف باشد . محکمه صلاحیت دار  محل می تواند  به تقاضای یکی از طرفین امر دهد  که مال التجاره نزد شخص ثالثی  امانت گذارده شود و لدی الاقتضا ء فروخته شود  در صورت اخیر  فروش باید بعد از تنظیم صورت مجلسی حاکی از انکه مال التجاره در چه و ضعیتی بوده به عمل اید. ))

وكيل طلاق توافقي در صادقيه|وكيل طلاق در صادقيه

طلاق توافقی

فوری (10 روزه)